جدیدترین محصول شرکت نینتندو یعنی کنسول نینتندو سوئیچ 2 اکنون اینجا است. در این مقاله باهم بررسی میکنیم که آیا ارزش خرید دارد یا خیر؟
نینتندو سوئیچ ۲ ، جدیدترین محصول شرکت نینتندو (Nintendo)، در تاریخ ۵ ژوئن ۲۰۲۵ به بازار عرضه شد و موجی از هیجان را در میان گیمرها ایجاد کرد. سوییچ اصلی که در سال ۲۰۱۷ معرفی شد، با مفهوم هیبریدیاش که امکان بازی در حالتهای دستی، رومیزی و متصل به تلویزیون را فراهم میکرد، به یکی از پرفروشترین کنسولهای تاریخ با فروش بیش از ۱۵۰ میلیون دستگاه و یک میلیارد بازی تبدیل شد. حالا، کنسول بازی Nintendo Switch 2 با وعدهی سختافزار قویتر، طراحی پریمیوم و تجربهی گیمینگ بهبودیافته وارد میدان شده است. اما آیا این کنسول میتواند موفقیت افسانهای نسخهی اصلی را تکرار کند؟ در این مقاله، به بررسی جامع نینتندو سوئیچ ۲ میپردازیم با آپرا گیم همراه باشید.
بررسی کنسول نینتندو سوئیچ 2
بررسی طراحی و کیفیت ساخت نینتندو سوییچ 2
اولین چیزی که با در دست گرفتن سوییچ ۲ متوجه میشید، اینه که دیگه حس یه اسباببازی خوشگل رو نداره. کنسول قبلی، با تمام جذابیتش، یه کم پلاستیکی و سبک به نظر میرسید. اما سوییچ ۲ حس یه دستگاه پریمیوم و بالغ رو بهتون میده. یه کم بزرگتر و سنگینتر شده؛ با جویکانها وزنش به 534 گرم میرسه، در حالی که مدل قبلی حدود 398 گرم بود. ابعاد دقیقش هم 272 × 166 × 13.9
میلیمتره. شاید فکر کنید سنگینتر شده و اذیت میکنه، ولی طراحی ارگونومیکترش باعث شده خیلی خوب تو دست بشینه.
بدنه اصلی هنوز هم از پلاستیک باکیفیت ساخته شده که برای یه کنسول دستی، انتخاب منطقیه. ولی این پلاستیک حس مقاومت بیشتری داره و حاشیههای دور نمایشگر هم کمتر شده که ظاهر مدرنتری بهش داده. اما شاهکار اصلی طراحی، پایه نگهدارنده یا همون کیکاستند (Kickstand) هست. یادتونه پایه نازک و لق سوییچ ۱ چقدر رو اعصاب بود؟ اینجا نینتندو یه پایه فلزی محکم و سرتاسری به شکل U گذاشته که زمین تا آسمون با قبلی فرق داره و برای بازی کردن روی میز (حالت Tabletop) عالیه. از نظر مقاومت کلی هم خیالتون راحت باشه.
یه چرخی دور کنسول بزنیم. دکمههای پاور و ولوم هنوز همون بالا سر جای خودشونن. اما اتفاق بزرگ، اضافه شدن یه پورت USB-C دومه! بله، درست شنیدید. یه پورت USB-C پایین دستگاه برای داک و یه پورت جدید بالای دستگاه، درست کنار جک 3.5 میلیمتری هدفون و خروجی فن قرار گرفته. این یعنی دیگه برای شارژ کردن کنسول تو حالت رومیزی لازم نیست کابل رو از پایین وصل کنید و دستگاه کج و کوله بمونه. خیلی راحت میتونید همزمان با پاوربانک شارژش کنید و بازی کنید.
این یه تغییر کوچیک ولی فوقالعاده کاربردیه که نشون میده نینتندو به حرف کاربراش گوش داده. در ضمن، حواستون باشه که این کنسول هیچ گواهی ضدآبی نداره، پس قهوه و نوشابهتون رو ازش دور نگه دارید.
فلسفه طراحی نینتندو اینجا کاملا مشخصه. اونها نیومدن کل بدنه رو فلزی کنن که هم سنگین بشه و هم گرون. به جاش، دقیقا دست گذاشتن روی نقاط ضعفی که تجربه کاربری رو خراب میکرد. پایه نگهدارنده سوییچ ۱ یه فاجعه بود؛ حالا یه پایه فلزی محکم داریم. شارژ کردن تو حالت رومیزی عذاب بود؛ حالا یه پورت USB-C بالا داریم. پس میبینیم که تمرکز روی بهبودهای کاربردی بوده. نینتندو یه حس پریمیوم رو با چیزهایی مثل همین پایه فلزی و جویکانهای مغناطیسی (که جلوتر بهش میرسیم) به کاربر میده، ولی بدنه اصلی رو پلاستیکی نگه داشته تا هم وزن کنترل بشه و هم قیمت. این یعنی یه تعادل هوشمندانه بین کیفیت ظاهری و کارایی در دنیای واقعی.
نمایشگر LCD به جای OLED؟ نینتندو کم کاری کرد
نمایشگر ۷.۹ اینچی Switch 2 از نوع LCD است و نسبت به سوییچ اصلی (۶.۲ اینچ) و مدل OLED (۷ اینچ) بزرگتر است. این نمایشگر با پشتیبانی از HDR و نرخ تازهسازی متغیر (VRR) در حالت دستی، تصاویر واضح و روانی ارائه میدهد.
-
ویژگیهای نمایشگر:
- رزولوشن 1080p در حالت دستی.
- روشنایی و زاویهی دید بهبودیافته.
- پشتیبانی از VRR برای کاهش لگ در بازیهای سنگین.
با این حال، نبود نمایشگر OLED برای برخی ناامیدکننده است، زیرا کنتراست و رنگهای مشکی عمیقتر مدل OLED تجربهی بصری بهتری ارائه میداد. بنابراین شاید نینتندو اینطور تفسیر کرده که بعداً هم بتواند کنسول میان نسلی خودش که مدل OLED باشد را عرضه کند.
خرید اکانت قانونی پلی استیشن 4 و 5
سخت افزاری که در حد کنسولهای خانگی ارتقاء پیدا کرد
نینتندو سوئیچ ۲ به چیپ Nvidia T239 مجهز شده که قدرت پردازشی قابلتوجهی ارائه میدهد. این کنسول از رزولوشن 1080p در حالت داکشده، 120 فریمبرثانیه، HDR، DLSS و ردیابی پرتو پشتیبانی میکند. حافظهی داخلی ۲۵۶ گیگابایتی (۸ برابر سوییچ اصلی) و پشتیبانی از کارتهای microSD Express، تجربهای سریع و روانی را تضمین میکند که خب تا قبل از این روی کنسولهای دستی هم رده مشاهده نکردهاید.
بررسی عملکرد باتری کنسول نینتندو Switch 2
و اما باتری؛ پاشنه آشیل خیلی از دستگاههای قابل حمل.
- ظرفیت باتری: یه باتری لیتیوم یونی 5220 میلیآمپر ساعتی که از باتری 4310 میلیآمپری سوییچ ۱ بزرگتره.
- عمر باتری رسمی: نینتندو میگه بین 2 تا 6.5 ساعت شارژدهی داره که کاملا به نوع بازی و تنظیمات شما بستگی داره.
- زمان شارژ: حدود 3 ساعت طول میکشه تا در حالت استندبای، کامل شارژ بشه. جویکانها هم حدود 20 ساعت شارژ نگه میدارن.
این اعداد یه پسرفت محسوس نسبت به مدلهای جدیدتر سوییچ ۱ و مدل OLED هستن که بین 4.5 تا 9 ساعت شارژدهی داشتن. بازیهای سنگین و جدید سوییچ ۲ مثل Mario Kart World یا نسخه ارتقا یافته Tears of the Kingdom میتونن باتری رو تو کمتر از 2 ساعت خالی کنن. بازیهای سبکتر دوبعدی یا عناوین قدیمی سوییچ ۱ میتونن این زمان رو به 4 تا 5 ساعت برسونن. این عملکرد تقریبا شبیه به استیم دک در اجرای بازیهای مدرنه.
این عمر باتری کمتر، نتیجه مستقیم سختافزار خیلی قویتر و اون نمایشگر بزرگ، روشن و پرمصرفه. بهترین راه حل برای بازی کردن طولانیمدت در حالت قابل حمل، استفاده از یه پاوربانک خوبه که خوشبختانه به لطف اون پورت USB-C بالای دستگاه، استفاده ازش خیلی راحتتر شده.
عمر باتری 2 ساعته برای بازیهای سنگین، هویت سوییچ ۲ رو از یه کنسول دستی صرف، به یه کنسول خانگی قابل حمل تغییر میده. کنسولهای دستی قدیمی مثل گیمبوی یا 3DS برای ساعتها بازی بدون نیاز به شارژر طراحی شده بودن. سوییچ ۱ این مرز رو کمرنگ کرد، ولی مدلهای جدیدترش شارژدهی قابل قبولی داشتن.
اما با سوییچ ۲، دیگه نمیتونید انتظار داشته باشید که تو یه سفر طولانی با هواپیما یا قطار، بدون پاوربانک ساعتها جدیدترین بازیها رو بازی کنید. خود طراحی دستگاه هم با اون پورت شارژ اضافه در بالا، به این واقعیت اعتراف میکنه. این یعنی سوییچ ۲ بیشتر برای جابجایی بین اتاقهای خونه، مسیرهای کوتاه یا بازی در حالت پرتابل ولی متصل به منبع برق طراحی شده. رویای بازی 6 ساعته با آخرین گرافیک و بدون سیم، اینجا به حقیقت نمیپیونده و باید انتظاراتتون رو تنظیم کنید.
عملکرد صوتی نینتندو سوئیچ ۲ فوقالعاده است
به عنوان یک کنسول دستی، دقت کنید که کنسول خانگی نیست، نینتندو سوئیچ ۲ از فناوری صوتی سهبعدی (3D Audio) پشتیبانی میکند که تجربهی صوتی عمیقی را در بازیها فراهم میکند. این ویژگی در عناوینی مانند The Legend of Zelda: Tears of the Kingdom بهخوبی خود را نشان میدهد. همچنین، پشتیبانی از بلوتوث ۵.۰ امکان اتصال هدفونهای بیسیم را با کیفیت بهتری فراهم کرده که البته نکته جدیدی نیست، اما به هر حال اینجا هم قرار دارد!
تجربهی گیمینگ با نینتندو سوئیچ ۲
رسیدیم به مهمترین رکن یعنی تجربه گیمینگی که داشتیم. Switch 2 تجربهی گیمینگی به مراتب بهتر از سوییچ اصلی ارائه میدهد. بازیهای قدیمی مانند Breath of the Wild و Super Mario Odyssey با رزولوشن بالاتر (۱۴۴۰p در حالت داکشده و ۹۰۰p در حالت دستی) و نرخ فریم ثابت ۶۰ فریمبرثانیه اجرا میشوند. زمان بارگذاری بازیها نیز به لطف حافظهی SSD بهطور چشمگیری کاهش یافته که البته خیلی خوب است. اما واقعاً آن چیزی که انتظارش را داشتیم از بخش تجربه گیمینگ این کنسول ژاپنی معروف به دست آوردیم؟
سازگاری با نسل قبل: گنجینهای از بازیها
بدون شک از نقاط قوت بزرگ نینتندو سوئیچ ۲ سازگاری کامل آن با کتابخانهی عظیم بازیهای سوییچ اصلی است. حدود ۷۵ درصد از ۱۵,۰۰۰ بازی منتشر شده از کمپانیهای شخص ثالث روی Nintendo Switch 1 میتواند روی Nintendo Switch 2 اجرا شود؛ بهجز مواردی مانند Nintendo Labo که به دلیل تفاوت ابعاد فیزیکی سازگار نیستند.
- خلاصه ماجرا هنگام تجربه بازیهای قدیمی
- اجرای بازیهای قدیمی با رزولوشن و فریمریت بهتر بدون نیاز به آپدیت.
- پشتیبانی از کنترلرهای قدیمی سوییچ (از جمله جویکانها از طریق بلوتوث).
- کارتهای بازی Switch 2 Edition که هر دو نسخهی سوییچ و Switch 2 را شامل میشوند.
بازیهای انحصاری قلب تپندهی Switch 2 هستند
نینتندو با عرضهی بازیهای انحصاری نینتندو سوئیچ ۲ مانند Mario Kart World و Switch 2 Welcome Tour، استاندارد جدیدی برای کنسول خود تعیین کرده است. بازی Mario Kart World با جهانی باز و گیمپلی چندنفره، یکی از بهترین عناوین لانچ است.
-
بازیهای لانچ کلیدی که از همین الان میتوانید تجربهشان کنید
- بازی Mario Kart World: ترکیبی از گیمپلی کلاسیک ماریو کارت با المانهای جهانباز.
- Switch 2 Welcome Tour: یک بازی تعاملی برای معرفی قابلیتهای کنسول.
- The Legend of Zelda: Tears of the Kingdom – Switch 2 Edition: با رزولوشن ۴K و ۱۲۰ فریمبرثانیه فقط روی حالت داکت شده.
- Super Mario Party Jamboree: با حالتهای چندنفره جدید.
نتیجهگیری: آیا نینتندو سوئیچ ۲ ارزش خرید دارد؟
نینتندو سوئیچ ۲ با طراحی پریمیوم، سختافزار قدرتمند و کتابخانهی غنی بازیها، یک ارتقای شایسته برای سوییچ اصلی است. ویژگیهایی مانند رزولوشن ۴K، پشتیبانی از DLSS و سازگاری با نسل قبل، آن را به گزینهای جذاب برای گیمرها تبدیل کرده است. با این حال، قیمت ۴۵۰ دلاری، عمر باتری محدود و نبود نوآوریهای انقلابی ممکن است برخی را مردد کند. اگر طرفدار بازیهای نینتندو هستید یا به دنبال یک کنسول هیبریدی باکیفیت میگردید، Switch 2 انتخابی عالی است. اما اگر بودجهی محدودی دارید، شاید بهتر باشد منتظر کاهش قیمت یا نسخهی احتمالی OLED باشید.
نینتندو سوئیچ ۲ با طراحی پریمیوم، سختافزار قدرتمند و کتابخانهی غنی بازیها، یک ارتقای شایسته برای سوییچ اصلی است. ویژگیهایی مانند رزولوشن ۴K، پشتیبانی از DLSS و سازگاری با نسل قبل، آن را به گزینهای جذاب برای گیمرها تبدیل کرده است. با این حال، قیمت ۴۵۰ دلاری، عمر باتری محدود و نبود نوآوریهای انقلابی ممکن است برخی را مردد کند. اگر طرفدار بازیهای نینتندو هستید یا به دنبال یک کنسول هیبریدی باکیفیت میگردید، Switch 2 انتخابی عالی است.