بهترین مدافع های جهان تاریخ فوتبال با کلین شیت کردن تیم و با پیروزی در نبردهای انفرادی خود شناخته می شوند و تقریباً هر کاری میکنند تا مهاجمان حریف را از داشتن موقعیت بازدارند. در این مقاله به بهترین مدافعان فوتبال در تاریخ نگاهی میاندازیم. در ادامه نام 11 نفر از بهترین مدافع های فوتبال و خلاصهای از افتخارات آنها آمده است با آپرا گیم همراه باشید.
بهترین مدافع های جهان تاریخ فوتبال
تاریخچه بازی سرخیو راموس
سرخیو راموس گارسیا به مدت 16 سال به عنوان بهترین مدافع میانی برای تیم رئال مادرید فعالیت کرد. او در ابتدای کار حرفهای خود به عنوان دفاع راست ایفای نقش میکرد. به خاطر تواناییهای گلزنی و مهارتهای رهبریاش، به عنوان یکی از بزرگترین مدافعان و کاپیتانهای تاریخ فوتبال شناخته میشود.
راموس پس از پرورش در آکادمی جوانان سویا و گذراندن دو فصل با تیم بزرگسالان آن، در تابستان 2005 به رئال مادرید منتقل شد. از آن زمان، او به یکی از ارکان اصلی این باشگاه تبدیل گردید و موفق به کسب 22 عنوان قهرمانی بزرگ، از جمله پنج قهرمانی لالیگا و چهار عنوان قهرمانی لیگ قهرمانان اروپا شد و به یکی از بهترین مدافعان گلزن تاریخ لالیگا تبدیل شد. او در کسب هر چهار قهرمانی لیگ قهرمانان اروپا نقش کلیدی ایفا کرد و به طور مداوم در تیم منتخب فصل این مسابقات قرار گرفت. گل تساوی او در دقایق پایانی فینال لیگ قهرمانان اروپا در سال 2014 به عنوان یکی از ماندگارترین گلهای تاریخ فوتبال شناخته میشود.
راموس 9 بار به عنوان یکی از اعضای تیم منتخب سال یوفا انتخاب شده است که این امر رکوردی برای یک مدافع محسوب میشود و او را در بین تمامی بازیکنان در مقام سوم قرار میدهد. همچنین، او پنج بار به عنوان بهترین مدافع لالیگا انتخاب شد. این ستاره در سال 2021 با انتقالی آزاد به پاری سن ژرمن پیوست.
کارلوس پویول
کارلس پویول، اسطوره بارسلونا، همیشه به عنوان کاپیتان با اخلاق ورزشی به یاد خواهد آمد. در عین حال بازیکن اسپانیایی، به خاطر وظایف دفاعی سختگیرانهاش، از اطمینان از اینکه هم تیمیهایش دائماً در جای مناسب قرار دارند گرفته تا قابلیتهایش دردفع توپهای هوایی معروف بود.
این مدافع میانی یک رهبر واقعی و کامل بود. همچنین یکی از معدود بازیکنان تک باشگاهی نسل خود بود که تمام دوران حرفه ای خود را در لباس قرمز و آبی بارسلونا گذراند. پویول در سال 2014 با 6 قهرمانی لالیگا، سه قهرمانی لیگ قهرمانان، یک جام جهانی و یک قهرمانی اروپا بازنشسته شد.
گائتانو شیره آ
گائتانو شیره آ یکی از بهترین لیبروهای تمام دوران است. “لیبرو” بازیکنی است که درست پشت بقیه خط دفاعی بازی می کند. وظیفه او مداخله در هنگام شکسته شدن خط عقب است. شیره آ در اوایل دهه 1980 بهترین بود.
او ممتاز به دست آوردن هر جام باشگاهی قاره ای است که توسط فیفا و یوفا به رسمیت شناخته شده است. Scirea نقش مهمی در قهرمانی ایتالیا در جام جهانی فوتبال 1982 ایفا کرد. این بازیکن ایتالیایی بین سال های 1974 تا 1988 14 سال را در یوونتوس سپری کرد.
در طول آن دوره، او هفت عنوان قهرمانی سری آ، دو کوپا ایتالیا، یک جام اروپا، یک جام برندگان جام یوفا، یک سوپرکاپ یوفا و یک جام بین قارهای را به دست آورد.
او در سن 36 سالگی درگذشت اما به عنوان یکی از بزها در تاریخ ثبت خواهد شد و همیشه به خاطر دفاع جنگ طلبانه و اخلاق ورزشی اش در یادها خواهد ماند.
جاسینتو فاکتی، بهترین مدافع برجسته
این بازیکن در پست دفاع چپ به عنوان یکی از بزرگترینهای تاریخ شناخته میشود. پیشرویهای او سبب سردرگمی مدافعان حریف میشد و هوش و استقامتش در تیم اینتر تحت سرپرستی هلنیو هررا، نقش کلیدی در کسب چهار عنوان قهرمانی سری آ و دو جام اروپا داشت. او همچنین کاپیتان تیم ملی ایتالیا در پیروزی در یورو 1968 در خانه بود.
روبرتو کارلوس
در بررسی بهترین مدافعان فوتبال به نام روبرتو کارلوس میرسیم. مدافع چپ دیگری که دنیا را به حیرت واداشت، روبرتو کارلوس برزیلی بود. درخشش این بازیکن نزدیک به دو دهه طول کشید و رئال مادرید و کشور محبوبش در طول سالها از چنین موفقیتهایی برخوردار بودند. پای چپ قدرتمند او یکی از بزرگترین سلاحهایی است که فوتبال جهان تا به حال به خود دیده است که شاید دیگر مشابه آن دیده نشود.
هم پالمیراس و هم اینترمیلان برای دورههای کوتاهی این مدافع کناری کوچک را در اختیار داشتند، اما در مادرید بود که کارلوس درخشید. او با تیم اسپانیایی، چهار قهرمانی لالیگا و سه قهرمانی لیگ قهرمانان اروپا را به دست آورد. در حالی که با 125 بازی در جایگاه دوم لیست بیشترین بازی ملی تمام دورانهای برزیل قرار دارد و به کشورش کمک کرد تا جام جهانی 2002 به یاد ماندنی را به دست آورد.
افتخارات کافو
در میان بهترین مدافعان تاریخ فوتبال، نام کافو همواره به عنوان یک نام برجسته مطرح میشود. هر دفاع چپ بزرگ در یک تیم موفق معمولاً با یک دفاع راست توانمند همراه است و برزیل با داشتن کافو به مدت 16 سال در ترکیب خود، از این قاعده مستثنی نبوده است. به همین دلیل، جای تعجب نیست که این مدافع سابق آ ث میلان با 142 بازی ملی، در صدر فهرست بازیکنانی قرار دارد که بیشترین حضور را در میدان داشتهاند.
او همچنین در این بازیها چهار بار موفق به گلزنی شد. با گذر زمان، به وضوح نمایان میشود که این بازیکن چقدر جدی به وظایف دفاعی خود پرداخته است، در حالی که به طرز چشمگیری به سمت جلو نیز حرکت میکرد. هیچ مدافعی در تاریخ فوتبال به اندازه او در یک مسابقه مسافت طولانی را طی نمیکرد.
سائوپائولو، میلان و رم هر یک به مدت چندین سال از مهارتهای این دفاع کناری بهرهمند بودند، اما رم از بهترین دوران کافو، که بین سالهای 1997 تا 2003 به اوج خود رسید، بیشترین سود را برد. قهرمانی در سری آ و لیگ قهرمانان اروپا از جمله افتخارات این بازیکن به شمار میآید. همچنین، او دو جام جهانی 1994 و 2002 را در آغاز و پایان دوران حرفهای خود در تیم ملی برزیل بالای سر برد.
الساندرو نستا
الساندرو نستا بهترین مدافع جهان در اوایل دهه 2000 بود. او بخشی از خط دفاعی آث میلان بود که یافتن راهی برای عبور از آن بسیار دشوار بود. نستا نه تنها یک حضور قوی و ورزشی در دفاع بود، بلکه از نظر فنی نیز بازیکن ماهری بود.
او کنترل بسیار خوبی روی توپ داشت، میتوانست پاسهای منظمی بازی کند و بنابراین برای تیمهایش که از عقب بازی میکردند بسیار مهم بود. نستا همچنین از آگاهی موقعیتی و هوش تاکتیکی بالایی برخوردار بود و این به او در سالهای آخر زندگی پس از اینکه یک یارد از سرعت خود را از دست داده بود بسیار کمک کرد.
برخی از مشکلات شدید مصدومیت نستا را از به حداکثر رساندن پتانسیل خود باز داشت. اما او همچنان به بیش از آرزوی اکثر فوتبالیست ها دست یافت. نستا چهار سال متوالی از سال 2000 تا 2003 به عنوان بهترین مدافع سال سری آ انتخاب شد.
او سه قهرمانی در سری آ، دو قهرمانی در لیگ قهرمانان اروپا، یک قهرمانی جام باشگاه های جهان و سه کوپا ایتالیا را در کارنامه خود دارد.
بابی مور
بابی مور یک قهرمان انگلیسی است. او کاپیتان تیم انگلیس بود که در سال 1966 قهرمان جام جهانی فوتبال شد. مور به طور گسترده به عنوان بهترین بازیکن وستهم یونایتد در تمام دوران شناخته می شود. پله افسانه ای یک بار گفت که مور بزرگترین مدافعی است که او در مقابلش قرار گرفته است.
مور چنان چهره ای نمادین در فوتبال انگلیس است که مجسمه برنزی از او در بیرون ومبلی نصب کردند. او یک مدافع میانی فوق العاده با استعداد بود که هوش بازی باورنکردنی و خواندن عالی از بازی داشت.
بازی مور بیشتر در مورد بریدن خطوط عبوری و رهگیری بود. در آن زمان، این امر کاملاً یک انحراف از ماهیت سختگیرانه و جنگ طلبانه بود که معمولاً با دفاع همراه بود. مور در رقابت برای توپ طلای 1970 نایب قهرمان شد.
فرانکو بارزی، بهترین مدافع برجسته ایتالیایی
در ردهبندی بهترین مدافعان فوتبال، نام فرانکو بارزی در مقام سوم قرار دارد. او یکی از نمادهای رهبری در خط دفاع ایتالیا است و تمام دوران حرفهای خود را به مدت 20 سال در باشگاه آ ث میلان سپری کرد. بارزی که به مدت 15 سال کاپیتان این تیم بود، افتخارات زیادی را از جمله شش قهرمانی در سری آ و سه قهرمانی در جام باشگاههای اروپا کسب کرد. او به همراه مائورو تاسوتی، الساندرو کاستاکورتا و پائولو مالدینی، خط دفاعی مستحکم و قدرتمندی را تشکیل داد.
با وجود اینکه سالهای زیادی از بازنشستگیاش میگذرد، نام بارزی هنوز در خیابانهای میلان زنده است، به ویژه با توجه به مشکلات دفاعی اخیر باشگاه. هواداران پرشمار میلان ممکن است هرگز بازیکنی با ویژگیهای بارزی را تجربه نکنند. به پاس احترام به او به عنوان بهترین رهبر، میلان پیراهن شماره شش فرانکو بارزی را پس از پایان دوران بازیاش در سال 1997 بازنشسته کرد.
فرانتس بکن باوئر
فرانتس بکن باوئر به سادگی مسلط ترین و بهترین مدافع دهه 1970 بود. او یک چهره برجسته در دفاع برای باشگاه و کشور بود و این ملی پوش آلمانی دو بار در دوران حرفه ای خود موفق به کسب توپ طلا شد.
تسلط، سبک نوازندگی ظریف و ویژگیهای رهبری او باعث شد تا او را Der Kaiser به معنای “امپراتور” نامگذاری کنند. بکن باوئر قبل از انتقال به دفاع میانی به عنوان یک هافبک شروع کرد. او در موقعیت جدید خود به عظمت دست یافت و به خاطر اختراع نقش “لیبرو” یا رفتگر اعتبار دارد.
او کاپیتان آلمان غربی بود، زیرا آنها قهرمان اروپا در سال 1972 شدند. بکن باوئر سپس دو سال بعد تیم ملی خود را به مقام قهرمانی جام جهانی رساند. او همچنین بین سالهای 1974 تا 1976 سه قهرمانی متوالی در جام ملتهای اروپا را با بایرن مونیخ به دست آورد.
بکن باوئر یکی از سه مردی است که به عنوان بازیکن و مربی جام جهانی را برده است. او سرمربی آلمان غربی بود که آنها در جام جهانی 1990 قهرمان شدند. بکن باوئر چهار بار به عنوان بهترین بازیکن سال آلمان انتخاب شد.
پائولو مالدینی یکی از بهترین مدافع های جهان تاریخ فوتبال
در میان برترین مدافعان تاریخ فوتبال، نام پائولو مالدینی همواره در صدر قرار دارد. هنگامی که به کلاس، سبک و آرامش یک مدافع میاندیشیم، تنها یک چهره به یاد میآید. او کسی جز پائولو مالدینی، اسطوره باشگاه آث میلان نیست. این بازیکن افسانهای پس از پایان دوران بازیاش، شماره پیراهن خاص خود را بازنشسته خواهد کرد. البته این شماره سه تنها به یکی از دو پسرش اهدا خواهد شد. با این حال، موفقیتهایش در زمین ممکن است هرگز دوباره تکرار نشود.
مالدینی که یک بازیکن وفادار به یک باشگاه به شمار میرود، در بیش از 600 مسابقه برای میلان به میدان رفته و افتخارات بسیاری را کسب کرده است. از جمله این دستاوردها میتوان به هفت قهرمانی در سری آ و پنج قهرمانی در لیگ قهرمانان اروپا اشاره کرد. هوش و finesse او در بازی و دفاع به اندازهای بود که در بسیاری از محافل ورزشی به عنوان یکی از برترین مدافعان تاریخ فوتبال شناخته میشود.